چاره من کن و مگذار که بیچاره شوم
سر خود گیرم و از کوی تو آواره شوم
منمامیدرهایی
نهضتی رو شروع کردمالان حدود هشت سالی میشه در گیرشم
نهضتی به نام امید رهایی از گناه.
ترک گناهی به نام خودیی
اما فقط خودیی نبودهمه چی بودهمه کارهای زشت و ناپسندی که هیچ وقت دوستش نداشتم.من از ترک خودیی به عنوان گناه به دنبال ترک دروغ.ترک نگاه زشت.ترک هر آنچه که منو از معبودم میگرفت بودمروزهای اول این نهضت چنان غرق در آرامش بودم که گویی من پیامبرم و خدا مرا برگزیده تا محبوب او باشمدر آسمان خوشبختی پرواز کردم و حس با خدا بودن رو زندگی کردم و فهمیدم که میشه با خدا به ابدیت پاکی و سرزندگی پرواز کرد و این حس زیبا رو هم تجربه کردم تا اینکه به خودم مغرور شدم و دوباره زمین خوردم.
زمین خوردم و فهمیدم که اولین گناه و لغزش در این گیتی غرور کبر و خود بزرگ بینی بودزمانی که شیطان کبر ورزید آن شد که نباید میشد
منم لغزیدمنه یک بار که هزاران بار لغزیدم
اما با تمام وجودم فهمیدم که هنوز راه ادامه داره.
هنوز امید هستامید رهایی از گناهی به نام خودیی.
من هنوز دارم می‌جنگم.هنوزاین بذرامید رهایی بذری که هشت سال پیش اونو تو دلم کاشتم رو دارم پروار میدم تا نکنه روزی از گناه خود یی به گناهی بدتر به نام ناامیدی دچار بشم
تا نفسی هستتا دنیا هستتا من هستامید هم هست
پس غمت نباشه همسفر امید رهایی هم هست
فدای تک تک همه اون پیام هایی که گذاشتین و بدونین
که حواسم بهتون هست و خدا میدونه که چقدر همیشه
یادتون هستم و اگه جواب ندادم منو ببخشین.
در ضمن بچه ها در حال حاضر سربازم و الان که دارم پیام میدم
حین مرخصی بودم. سربازی و هزاردرد سر.خودتون که دیگه میفهمین
خون گریه کردم...خدا با منه میدونم
امید ,هست ,ترک ,رو ,خدا ,رهایی ,به نام ,فهمیدم که ,امید رهایی ,و فهمیدم ,نام خودیی
درباره این سایت